Hue 2

Hue dag 2
Voor wie al moe wordt van mijn vele geschrijf, sorry :-) vorige vakantie had ik ook nog een dagboekje bij me waar ik in schreef, deze vakantie besloten alles maar gewoon op internet te kwakken. Ook de kinderen, met name Maikel, vinden het erg leuk om onze avonturen en jullie reacties daarop terug te lezen dus dat is nog een extra reden om iedere dag wat te schrijven. En we maken natuurlijk ook genoeg mee dus heb ik ook voldoende om over te schrijven. En ach, jullie hoeven het niet te lezen ;-)
Vanmorgen om half 8 wakker geworden en opgestaan. Vandaag willen we fietsend naar een Buddhistische tempel een paar kilometer buiten het stadje. Eerst naar het restaurant van meneer Chu voor een ontbijt. De kinderen voelen zich daar echt helemaal thuis (komt vast door de snoepjes die ze iedere keer krijgen) en het eten is er goed. Alle reden om er vaker te komen. Na een heerlijk ontbijt van gebakken ei, bananenpannenkoek en pistolet met jam vertrekken we vol goede moed richting de tempel. Nu is het een afstand van zo'n 5 km. Zo'n afstand is uiteraard geen probleem maar met 30 graden op een kinderfietsje met een kind achterop is het toch best een uitdaging. De fietstocht voert ons de gehele weg langs de prachtige rivier met uitzicht op de bergen op de achtergrond en nadat we op ongeveer de helft van de trip de hoofdweg achter ons laten fietsen we ook nog eens relatief rustig. De kids knabbelen lekker op de lolly van meneer Chu en wij trappen ons het zweet uit onze naat. Na ruim een half uur fietsen komen we aan bij de tempel en besluiten eerst wat te drinken bij 1 van de lokale kraampjes. Gezeten op plastic stoeltjes in de schaduw van een paar bomen komen we bij. De kindjes snappen er nix van, was toch een relaxed tochtje???? :-)
Na het drinken klimmen we via een aantal steile trappen naar de tempel en pagode. Hier wonen en leven nog echt monniken en het geluk wil dat wij precies aan komen lopen op het moment dat ze beginnen aan het middaggebed. De monniken zingen een mantra lopend rond de tempel achter de oudste voorganger aan. Het feit dat er ook kinderen mee lopen met de monniken maakt indruk op onze kinderen. Na een aantal rondes stopt het gezang en knielen ze allemaal 3 maal richting Buddha voor het gebed. Hierna verlaten ze de ruimte weer via de achterzijde ons en de kids onder de indruk achterlatend. De overige toeristen vertrekken al vrij snel weer, wij blijven nog wat langer hangen. Geen idee hoe het komt maar het Buddhistische geloof resoneert op de een of andere manier met ons. We voelen ons goed!
Dit gevoel wordt even later nog sterker. Achter de tempel mogen we namelijk ook nog bij de woonverblijven van de monniken kijken. Als we hier heen lopen horen we gezang uit vele (kinder)kelen. We lopen een gebouwtje in en blijven bovenaan een trappetje staan. Beneden is de eetzaal en zitten alle monniken met nog veel meer kinderen aan het middagmaal. We beseffen ons dat we een inkijkje krijgen in een heel intiem onderdeel van hun leven en blijven minutenlang bovenaan dat trappetje staan kijken. Foto's maken we niet, dat zou echt niet gepast voelen. Na een paar minuten komt de oudste voorganger met een grote glimlach op ons aflopen en voor we het weten zegent hij de kinderen met een handoplegging op het hoofd. Klinkt misschien stom, maar brok in de keel :-) Ook de kinderen zijn er zwaar van onder de indruk en lopen met grote glimlachen rond. Al pratend over de verschillende geloven (de kids komen op onze vakanties maar ook op school in aanraking met veel verschillende geloven, zo mooi) bekijken we de rest van de tempel en besluiten dan terug richting de stad te gaan.
Nu heb ik eigenlijk niet zoveel zin meer om dat "hele eind" terug te fietsen. Watje, ik weet het :-) Vlak bij de tempel liggen ook allemaal dragonboats voor anker. Zo genoemd omdat de voorkant bestaat uit een grote drakenkop. Na wat onderhandelen met een booteigenaar vinden we deze bereid ons met de fietsen terug te varen naar Hue. De boten liggen echter wel onderaan een redelijke steile helling. Voor Jen wordt uiteraard de fiets overgenomen maar ik als man mag mezelf redden. En ook bij het op de boot plaatsen van de fietsen worden Jen en de kids netjes op de boot begeleid. Als ik ook in wil stappen wordt ik terug gewuifd. Ik moet eerst helpen de fietsen aan boord brengen. Uiteraard geen enkel probleem, wel grappig om te zien hoe ze daar hiermee omgaan. En zo hebben we na de tempel een privé boottochtje van een kleine 3 kwartier terug naar de stad. Geweldig! De uitzichten op de rivier zijn weer compleet anders dan op de fiets. Zoals Jen het zo mooi zei "je ziet het nu echt van een andere kant". Ja, letterlijk! :-) we genieten van onze privéboot en met een lekker briesje is het goed toeven op de rivier.
We worden vlak buiten het stadje in een park afgezet en aangezien de kids honger hebben en roepen om meneer Chu besluiten we nogmaals daar naar toe te gaan voor de lunch. Daarna terug naar de kamer voor wat baddertijd en relaxen.
Vanavond gaan we weer naar een restaurantje langs de rivier. Daar hebben we gisteren ook gezeten, onder overhangende bomen aan een tafeltje vlak langs het water. Met uitzicht op de lichtjes van de stad, een mooi verlichte brug en de varende bootjes, is het ook hier, met heerlijk eten, goed toeven. De kids worden al redelijk geoefend in het eten met stokjes en beginnen ook steeds meer Vietnamese gerechten te herkennen die ze lekker vinden. We bestellen meestal 3 verschillende gerechten die we dan met zijn allen delen en eindigen dan met een gemengd fruit schotel. Eens in de zoveel dagen mogen de kids dan zelf kiezen en dan worden het meestal frietjes :-) maar alle andere dagen eten en proeven ze wel alles. We zijn trots op ze!
Goed, ik ben weer lang genoeg aan het schrijven. Ik ga dit op internet zetten en dan gaan we even met zijn allen een spelletje (regenwormen) doen. Morgen nog een dagje hier en dan hebben we morgenavond om half 10 de slaaptrein. Hebben een 4 persoonscoupe voor onszelf. De trein doet er ruim 15 uur over wat inhoud dat we rond half 1 in de middag in Hanoi aankomen. Hier hebben we dan voor 2 nachten een hotel en hopen daar vrij snel richting BaBe national park te kunnen gaan. Hier willen we dan echt een trekking gaan doen met de kids. Maar daarover later meer, mijn dochter wil echt dat ik nu stop :-)