Schuitje varen, theetje drinken

Gisteren stond een boottrip op het programma. Dus om 7 uur opgestaan, zwemspullen aangetrokken, onze (ietwat verbrande van het zwemparadijs) lichamen goed ingesmeerd en snel een ontbijtje gescoord. Om stipt 8 uur worden we opgehaald met een minibusje. Dat is wel veranderd hier, als ze een ophaaltijd opgeven dan zijn ze er ook! In het minibusje zitten al 2 Canadezen en hier komt nog een Nederlands stel met hun zoon van 16 bij. Als we bij de boot aankomen blijkt het dat wij de enige passagiers voor de gehele dag zijn. Omdat de boot zeer ruim van opzet is hebben we alle ruimte om te zitten en rond te lopen. Heerlijk!
Jen installeert zich op heg benedendek omdat dat met zeeziekte toch wel de lekkerste plek is om te zitten. Gelukkig helpen de reisbandjes (die we weer gevonden hebben) voldoende om niet echt ziek te worden maar ze moet niet op het bovendek gaan zitten. Ik loop met de kinderen de hele boot af en bekijk alles. Maikel vind met name de stuurhut interessant en Nina vindt het heerlijk om boven in de ligstoelen van het zonnetje, de wind en het uitzicht te genieten. Het is hier dan ook wel echt erg mooi. Rotskliffen afgewisseld met palm- en bananenbomen met hagelwitte zandstranden. Het zijn mooie plaatjes. Na ongeveer een uurtje varen (zonder dolfijnen maar daar waren we al voor gewaarschuwd) komen we aan bij onze eerste bestemming, apeneiland. Maikel heeft ondertussen het hart gestolen van onze matroos die hem op een massage trakteert. Nu wil Maikel al sinds het begin van de vakantie dat ook (want papa gaat ook iedere keer!) maar dat vonden wij nog niet zo nodig. Dus hij was helemaal gelukkig dat hij nu ook een massage had gekregen. En Nina is helemaal weg van onze gastvrouw (en onze gastvrouw van haar) dus de hele dag hebben we geen kind aan ze gehad.
Maar we waren bij apeneiland. Met een klein bootje (van zo'n grote boot overstappen naar een klein bootje met 2 kinderen is nog best spannend) worden we naar het strand gebracht. Daar wachten de apen ons al op. We waren van te voren al gewaarschuwd dat ze redelijk agressief over kunnen komen dus dat we goed op moesten letten. Direct bij aankomst op het strand springen er een paar apen op de boot. We stappen uit en krijgen eten om aan de apen te geven. Van geven komt er echter weinig terecht omdat ze het eten zo uit je handen komen grissen. Dit is toch wel wat spannend voor de kinderen, die trekken automatisch terug als zo'n aap op ze af komt rennen en dat is nu net niet handig, dus besloten om alleen maar te kijken. Zodra het eten verdeeld is worden de apen een stuk rustiger en is het ook een stuk leuker kijken. Opeens springt er zo'n beest bovenop mijn nek en begint me, rustig smakkend in mijn oor, te vlooien. Dit tot grote hilariteit van de kinderen! Blijkbaar vond deze aap me leuk (soortgenoot zoekt soortgenoot? ;-)) want hij is nog tot 2x toe bij me terug gekomen.
Na een kwartiertje is de pret voorbij, de apen trekken terug naar de jungle (hoe bedoel je die weten precies hoe laat het eten komt) en wij gaan terug naar de boot. Op de boot krijgen we de gelegenheid om te zwemmen voor de lunch. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd want het is warm dus binnen no time heeft iedereen zijn kleren uit. Nina vind het allemaal wat spannend maar Maikel is binnen 2 tellen over zijn gene heen en springt, duikt en vliegt van de boot af. Dit tot grote lol van de bemanning en de rest van de passagiers. Onze zoon steelt de harten weer! Nina vindt het allemaal toch net een beetje te eng en heeft wat last van de wondjes op haar been. Hierop haalt onze gastvrouw de betadine te voorschijn en smeert vakkundig ieder wondje in. Als ze klaar is lijken Nina's onderbenen net een dambord, maar onze dochter is gelukkig. Papa springt nog een paar keer van het bovendek het water in (zo'n 4 meter hoog) en dan is het tijd voor de lunch. Het wordt een geweldige lunch bestaande uit rijst, kip, garnalen, verse groenten en een verse vis en verse ananas. De zeelucht maakt hongerig en we laten het ons zeer goed smaken! Ook de kinderen genieten van dit soort maaltijden omdat ze van alles wat kunnen pakken. Dit doen we dan ook regelmatig, ook als we naar een restaurant gaan. Werkt erg goed!

Na de uitgebreide lunch varen we weer een uurtje verder want we gaan vissen! Aangekomen bij de visgrond krijgen we allemaal een hengel met een garnaal eraan (de kids doen met ons mee want zo'n hengel is nog een beetje te groot voor ze) en mogen we proberen wat te vangen. Een wonder geschiet want Jen heeft nog geen minuut later beet! Een leuke vis die door de bemanning als eetbaar wordt bestempeld en dus op het dek wordt neergelegd. In eerste instantie vinden onze kinderen dit erg interessant maar na een tijdje toch ook zielig. Even overlegd met de bemanning en de vis wordt toch terug gegooid. Beter voor de kinderhartjes :-)
Daarna wordt er een hele tijd niets gevangen. Maikel geeft aan iedereen uitleg hoe ze het moeten doen (op de iPad vist hij wel vaker dus hij weet als beste hoe het moet en zijn moeder heeft als enige al een vis gevangen :-)) maar zonder resultaat. Na ongeveer een uurtje vissen heb ook ik spontaan beet. Een mooi gekleurd visje die door Maikel terug gegooid mag worden. Direct daarna heeft ook Jen weer beet en dit visje lijkt toch wel heel erg op die van mij. Hij zal toch niet zo dom geweest zijn 2x te happen? Deze mag door Nina terug gegooid worden. Vlak voor we stoppen wordt er door de Canadese vrouw nog een flinke vis gevangen en deze is echt eetbaar materiaal. Aan de kinderen uitgelegd dat deze dus echt niet teruggegooid wordt omdat ze deze goed kunnen eten en dat dit een zelfde soort vis was als waar we bij de lunch nog erg van genoten hebben. Ze vinden het niet leuk maar snappen het wel.

Na het vissen varen we nog ruim een uur terug naar de haven en dan zit ons bootavontuur er weer op. Mede dankzij het leuke gezelschap was dit een zeer geslaagde dag.

Bij thuiskomst in de hotelkamer crashen de kinderen voor de tv en doen wij snel een douche. Rond een uur of 6 gaan we dan eten. Nog nooit zo vroeg gegaan hier maar we zijn allemaal moe. We lopen naar de pizza Company, Een soort domino's, omdat we Maikel met een pizza willen verwennen. We bestellen een grote pizza voor 5-8 personen en die maken we met groot gemak soldaat met zijn viertjes. Wel errug lekker!
Hierna lopen we nog even langs de seven eleven (sebben eleefen zoals Nina 'm noemt) voor een ijsje. Deze herkennen onze kinderen ondertussen ook al feilloos, die hebben ze dan ook zo'n beetje op iedere straathoek.

De kids naar bed, ik neem nog een massage in de massagesalon aan de overkant en na nog een lekker biertje op het balkon gaat rond half 10 het licht uit. Zijn moe maar zee voldaan!

Vandaag nog een rustig dagje, gaan waarschijnlijk nog een keer in een zwembad op een dak zwemmen bij een aangesloten hotel, en dan zit onze tijd hier er bijna op. Nog even een taxi voor morgen regelen en verder doen we niets meer. Morgen dan op ons gemak richting Bangkok en dan komen we overmorgen alweer terug. De tijd is hard gegaan.

Morgen vanuit Bangkok melden we ons nog nog 1x voor een laatste update. Voor nu, iedereen een fijne zondag en tot horens!