We zijn er!!!
Door: Vincent
Blijf op de hoogte en volg Vincent
08 Augustus 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Dag 1:
Vanmorgen om 3.45 uur opgestaan en de kindjes wakker gemaakt. Waar dat normaal met school de nodige moeite kost waren ze nu verrassend snel wakker. Maikel had zelfs vanaf 3 uur al niet meer geslapen :-)
Snel de laatste spullen in de daypacks gedaan, tandjes gepoetst en om 04.10 stond toen de taxi voor. De kindjes vonden het machtig interssant om over een vrijwel lege snelweg te rijden en praten honderduit met onze taxi chauffeur over onze voorgenomen reis naar Vietnam. Om 04.45 uur worden we afgezet bij Schiphol, exact 3 uur voor vertrek! Aangekomen bij de balie van British Air is deze nog niet eens open! Daar sta je dan met je goede gedrag :-) gelukkig gaat de balie wel vrij vlot open en hebben we snel onze tickets. In Londen moeten we wel opnieuw inchecken omdat BA geen contract heeft met Vietnam Airlines, waar wij mee naar Ho Chi Minh vliegen. Nou ja, dat zien we in Londen dan wel weer.
Ook de beruchte lange wachtrijen bij de security komen we niet tegen met als gevolg dat we om 05.30 uur klaar zijn voor vertrek. Nu vliegen we pas om 07.45 uur dus we hebben nog wat tijd te doden. Even een lekker drankje gedronken bij 1 van de vele restaurantjes en Nina en Jen vergapen zich nog aan wat Swarovski kristallen.
Rond 7.15 mogen we dan aan boord en iets voor achten vertrekken we. Na een vlucht van een klein uurtje komen we op Londen aan. Hier moeten we naar een andere terminal, een busrit van een kwartiertje. Daar aangekomen moet je eerst weer door de security wat inhoud dat je weer je halve tas mag leeghalen en dit keer mogen zelfs de schoenen van Jen en mij uit. Gelukkig blijkt ook nu weer dat we geen gevaarlijke spullen mee hebben (ze kennen onze kinderen nog niet :-)) en komen we er ook deze keer weer doorheen. Vlak na de security kom je dan in een aftands halletje waar zonder enige vorm van logica (tenminste die wij kunnen ontdekken met onze duffe hoofden) allerlei bordjes door elkaar hangen. Hier moeten we ons ticket naar Vietnam zien te bemachtigen. Na enig zoeken vinden we de juiste plek en de kindjes praten in de rij met een Nederlands stel wat ook gaat backpacken in Vietnam. Die vinden het heel bijzonder dat we dat met de kids doen, wij denken terug aan onze eigen reis samen.
Ook hier gaat alles erg voorspoedig en dus hebben we ruim de tijd voor een ontbijtje. Wat yoghurtjes en croissantjes, een cappuccino en je kan de dag weer aan, soort van......
Ook nu zijn we ruim op tijd bij de gate en het valt Maikel op dat reizen met het vliegtuig toch voornamelijk bestaat heel veel wachten :-)
Rond 10.15 uur londense tijd (11.15 Nederlandse) mogen we dan in gaan checken en stappen we in een gloednieuw luxe vliegtuig. Ruime stoelen, mooie beeldschermen en meer dan genoeg aanbod aan entertainment om wat uurtjes door te komen. Nina zit bij het raam en ontdekt dat je deze met behulp van 2 knopjes donkerder en lichter kan maken. Weg is de tijd van de schuifjes voor de vliegtuigramen :-) Nina blijft er iedere keer heerlijk mee spelen.
Maikel is gelukkig over zijn vliegangst heen en kletst honderduit en Jen heeft dit keer wel haar reisbandjes omgedaan zodat ook die niet ziek wordt. Al met al verloopt de reis zeer voorspoedig! De kindjes weten beiden tussendoor nog 2 uurtjes slaap te pakken, bij Jen en mij blijft het bij doezelen.
Na een vlucht van een kleine 12 uur landen we dan eindelijk in Vietnam. Yes! Het 2de grote avontuur met onze kinderen begint nu echt. We mogen achteraan het vliegtuig uitstappen en Maikels eerste opmerking is typerend: " het stinkt hier net zo erg als in Thailand!" :-)
We zitten in de eerste buslichting richting douane en komen dus ook als 1 van de eersten bij de counter voor ons visum aan. En hier merk je dan weer dat je in Azië bent! We leveren namelijk als 1 van de eersten ons paspoort in maar deze worden gewoon vrolijk door gestapeld met de mensen na ons. Met als gevolg dat wij dus menig persoon die na ons zijn paspoort heeft ingeleverd eerder zijn visum zien krijgen omdat dit bovenaan de stapel liggen. Het aloude spreekwoord " vele eersten......" is hier wel op zijn plek :-)
Gelukkig gaat ook dit toch nog vrij vlot en ook onze tassen zijn goed overgekomen uit Londen en komen vrij snel van de band. Door de douane heen en gelijk even geld pinnen. Bij het uitlopen van het vliegveld ziet Nina gelijk palmbomen en wij de taxistandplaats. Er komt iemand op ons af die ons wel een taxi wil aanbieden maar die negeren we resoluut. Maikel vraagt zich af waarom en we leggen hem uit dat je beter naar de officiële punten kunt gaan omdat mensen die zomaar op je af komen vaak niet het "beste" met je voorhebben.
We hebben vrijwel direct een taxi en bij het van het afrijden van het vliegveld kom je in het echte Ho Chi Minh wat inhoud, heeeeeeeeel veeeeeeel brommers! Maar dan ook echt heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel brommers. Maikel en Nina zijn zwaar onder de indruk van al het getoeter en het feit dat die dingen overal en nergens langs je heen komen rijden. "Je hoort toch links in te halen papa???" Tja..........
Na een half uurtje met de taxi komen we aan bij ons hotel. Nou ja, bij een steegje met een bordje wat wijst naar ons hotel. Ook hier rijden de brommers af en aan en dat vinden de kids erg spannend. Aangekomen bij het hotel krijgen we onze tweede, oh ja we zijn in Azië, ervaring. Bij aankomst bij ons hotel blijkt namelijk dat de familiekamer die we voor ons 4en geboekt hebben al vol zit :-( de mannen gaan druk met elkaar in overleg en uiteindelijk worden ons 2 twee persoonskamers aangeboden. Ehm, tja, dat doen we dus niet. Maikel ziet het ondertussen helemaal niet meer zitten en wil NU een hotelkamer in en douchen. Gelukkig zijn er in de buurt hotelletjes in overvloed en met behulp van de eigenaar van het eerste hotel vinden we vrij snel een ander hotelletje met wel nog een familiekamer vrij. Het is net 8 uur geweest als we onze intrek nemen in onze kamer. We doen snel een pirouetje onder een koude douche (heerlijk, het is hier nu al 28 graden) en gaan dan eerst even een paar uur plat.
Rond 11 uur zetten we de wekker want we willen zo snel mogelijk in het ritme komen hier. Met moeite worden we wakker en besluiten ons aan te kleden en te gaan lunchen. We lopen naar buiten en daar krijgen de kinderen hun eerste ervaring met het knotsgekke verkeer van Ho Chi Minh als je te voet bent. Nina is nog een beetje te moe om alles binnen te laten komen maar ik zie Maikels gezicht al snel betrekken. "Veels te druk!" Gelukkig komen we al snel een Franse bakker tegen (toch handig die oude Europese overheersers :-)) met een rustige zitruimte. Hier doen we ons te goed aan croissants en pistoletjes met kaas en ham en Maikel komt weer bij. Al snel komt er een Vietnamese vrouw met haar 2 kinderen naast ons zitten en het oudste meisje van 10 knoopt een gesprek met ons aan. Ze spreekt goed Engels (leren ze hier echt al op de basisschool) en Maikel is hiervan onder de indruk. Allerlei vragen over en weer en zo ben je al snel een half uur verder. Kijk, dat is nu het leuke van reizen :-)
We besluiten dat we vandaag een wolkenkrabber willen bezoeken met mooi uitzicht over Ho Chi Minh. Bij het verlaten van de bakkerij worden we echter getrakteerd op weer iets typisch Aziatisch, een tropische regenbui :-) aangezien we de poncho's nog in de hotelkamer hebben gelaten daar eerst maar naar terug gelopen door de buien heen. De regenbui is gewoon warmer dan de douche! De kids vinden het geweldig.
Op de hotelkamer aangekomen eerst besloten nog even een uurtje bij te komen en daar tik ik nu dit, ondertussen alweer veel te lange, stuk.
We gaan nu zo lopend naar die wolkenkrabber, op tijd avond eten en dan hopelijk een goede nacht tegemoet. Morgen willen we hier een paleis bezoeken en aansluitend naar een waterpark. YES, we zijn er!!!!!!!!!!!
Vanmorgen om 3.45 uur opgestaan en de kindjes wakker gemaakt. Waar dat normaal met school de nodige moeite kost waren ze nu verrassend snel wakker. Maikel had zelfs vanaf 3 uur al niet meer geslapen :-)
Snel de laatste spullen in de daypacks gedaan, tandjes gepoetst en om 04.10 stond toen de taxi voor. De kindjes vonden het machtig interssant om over een vrijwel lege snelweg te rijden en praten honderduit met onze taxi chauffeur over onze voorgenomen reis naar Vietnam. Om 04.45 uur worden we afgezet bij Schiphol, exact 3 uur voor vertrek! Aangekomen bij de balie van British Air is deze nog niet eens open! Daar sta je dan met je goede gedrag :-) gelukkig gaat de balie wel vrij vlot open en hebben we snel onze tickets. In Londen moeten we wel opnieuw inchecken omdat BA geen contract heeft met Vietnam Airlines, waar wij mee naar Ho Chi Minh vliegen. Nou ja, dat zien we in Londen dan wel weer.
Ook de beruchte lange wachtrijen bij de security komen we niet tegen met als gevolg dat we om 05.30 uur klaar zijn voor vertrek. Nu vliegen we pas om 07.45 uur dus we hebben nog wat tijd te doden. Even een lekker drankje gedronken bij 1 van de vele restaurantjes en Nina en Jen vergapen zich nog aan wat Swarovski kristallen.
Rond 7.15 mogen we dan aan boord en iets voor achten vertrekken we. Na een vlucht van een klein uurtje komen we op Londen aan. Hier moeten we naar een andere terminal, een busrit van een kwartiertje. Daar aangekomen moet je eerst weer door de security wat inhoud dat je weer je halve tas mag leeghalen en dit keer mogen zelfs de schoenen van Jen en mij uit. Gelukkig blijkt ook nu weer dat we geen gevaarlijke spullen mee hebben (ze kennen onze kinderen nog niet :-)) en komen we er ook deze keer weer doorheen. Vlak na de security kom je dan in een aftands halletje waar zonder enige vorm van logica (tenminste die wij kunnen ontdekken met onze duffe hoofden) allerlei bordjes door elkaar hangen. Hier moeten we ons ticket naar Vietnam zien te bemachtigen. Na enig zoeken vinden we de juiste plek en de kindjes praten in de rij met een Nederlands stel wat ook gaat backpacken in Vietnam. Die vinden het heel bijzonder dat we dat met de kids doen, wij denken terug aan onze eigen reis samen.
Ook hier gaat alles erg voorspoedig en dus hebben we ruim de tijd voor een ontbijtje. Wat yoghurtjes en croissantjes, een cappuccino en je kan de dag weer aan, soort van......
Ook nu zijn we ruim op tijd bij de gate en het valt Maikel op dat reizen met het vliegtuig toch voornamelijk bestaat heel veel wachten :-)
Rond 10.15 uur londense tijd (11.15 Nederlandse) mogen we dan in gaan checken en stappen we in een gloednieuw luxe vliegtuig. Ruime stoelen, mooie beeldschermen en meer dan genoeg aanbod aan entertainment om wat uurtjes door te komen. Nina zit bij het raam en ontdekt dat je deze met behulp van 2 knopjes donkerder en lichter kan maken. Weg is de tijd van de schuifjes voor de vliegtuigramen :-) Nina blijft er iedere keer heerlijk mee spelen.
Maikel is gelukkig over zijn vliegangst heen en kletst honderduit en Jen heeft dit keer wel haar reisbandjes omgedaan zodat ook die niet ziek wordt. Al met al verloopt de reis zeer voorspoedig! De kindjes weten beiden tussendoor nog 2 uurtjes slaap te pakken, bij Jen en mij blijft het bij doezelen.
Na een vlucht van een kleine 12 uur landen we dan eindelijk in Vietnam. Yes! Het 2de grote avontuur met onze kinderen begint nu echt. We mogen achteraan het vliegtuig uitstappen en Maikels eerste opmerking is typerend: " het stinkt hier net zo erg als in Thailand!" :-)
We zitten in de eerste buslichting richting douane en komen dus ook als 1 van de eersten bij de counter voor ons visum aan. En hier merk je dan weer dat je in Azië bent! We leveren namelijk als 1 van de eersten ons paspoort in maar deze worden gewoon vrolijk door gestapeld met de mensen na ons. Met als gevolg dat wij dus menig persoon die na ons zijn paspoort heeft ingeleverd eerder zijn visum zien krijgen omdat dit bovenaan de stapel liggen. Het aloude spreekwoord " vele eersten......" is hier wel op zijn plek :-)
Gelukkig gaat ook dit toch nog vrij vlot en ook onze tassen zijn goed overgekomen uit Londen en komen vrij snel van de band. Door de douane heen en gelijk even geld pinnen. Bij het uitlopen van het vliegveld ziet Nina gelijk palmbomen en wij de taxistandplaats. Er komt iemand op ons af die ons wel een taxi wil aanbieden maar die negeren we resoluut. Maikel vraagt zich af waarom en we leggen hem uit dat je beter naar de officiële punten kunt gaan omdat mensen die zomaar op je af komen vaak niet het "beste" met je voorhebben.
We hebben vrijwel direct een taxi en bij het van het afrijden van het vliegveld kom je in het echte Ho Chi Minh wat inhoud, heeeeeeeeel veeeeeeel brommers! Maar dan ook echt heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel brommers. Maikel en Nina zijn zwaar onder de indruk van al het getoeter en het feit dat die dingen overal en nergens langs je heen komen rijden. "Je hoort toch links in te halen papa???" Tja..........
Na een half uurtje met de taxi komen we aan bij ons hotel. Nou ja, bij een steegje met een bordje wat wijst naar ons hotel. Ook hier rijden de brommers af en aan en dat vinden de kids erg spannend. Aangekomen bij het hotel krijgen we onze tweede, oh ja we zijn in Azië, ervaring. Bij aankomst bij ons hotel blijkt namelijk dat de familiekamer die we voor ons 4en geboekt hebben al vol zit :-( de mannen gaan druk met elkaar in overleg en uiteindelijk worden ons 2 twee persoonskamers aangeboden. Ehm, tja, dat doen we dus niet. Maikel ziet het ondertussen helemaal niet meer zitten en wil NU een hotelkamer in en douchen. Gelukkig zijn er in de buurt hotelletjes in overvloed en met behulp van de eigenaar van het eerste hotel vinden we vrij snel een ander hotelletje met wel nog een familiekamer vrij. Het is net 8 uur geweest als we onze intrek nemen in onze kamer. We doen snel een pirouetje onder een koude douche (heerlijk, het is hier nu al 28 graden) en gaan dan eerst even een paar uur plat.
Rond 11 uur zetten we de wekker want we willen zo snel mogelijk in het ritme komen hier. Met moeite worden we wakker en besluiten ons aan te kleden en te gaan lunchen. We lopen naar buiten en daar krijgen de kinderen hun eerste ervaring met het knotsgekke verkeer van Ho Chi Minh als je te voet bent. Nina is nog een beetje te moe om alles binnen te laten komen maar ik zie Maikels gezicht al snel betrekken. "Veels te druk!" Gelukkig komen we al snel een Franse bakker tegen (toch handig die oude Europese overheersers :-)) met een rustige zitruimte. Hier doen we ons te goed aan croissants en pistoletjes met kaas en ham en Maikel komt weer bij. Al snel komt er een Vietnamese vrouw met haar 2 kinderen naast ons zitten en het oudste meisje van 10 knoopt een gesprek met ons aan. Ze spreekt goed Engels (leren ze hier echt al op de basisschool) en Maikel is hiervan onder de indruk. Allerlei vragen over en weer en zo ben je al snel een half uur verder. Kijk, dat is nu het leuke van reizen :-)
We besluiten dat we vandaag een wolkenkrabber willen bezoeken met mooi uitzicht over Ho Chi Minh. Bij het verlaten van de bakkerij worden we echter getrakteerd op weer iets typisch Aziatisch, een tropische regenbui :-) aangezien we de poncho's nog in de hotelkamer hebben gelaten daar eerst maar naar terug gelopen door de buien heen. De regenbui is gewoon warmer dan de douche! De kids vinden het geweldig.
Op de hotelkamer aangekomen eerst besloten nog even een uurtje bij te komen en daar tik ik nu dit, ondertussen alweer veel te lange, stuk.
We gaan nu zo lopend naar die wolkenkrabber, op tijd avond eten en dan hopelijk een goede nacht tegemoet. Morgen willen we hier een paleis bezoeken en aansluitend naar een waterpark. YES, we zijn er!!!!!!!!!!!
-
08 Augustus 2017 - 10:49
Cees:
Mooi om te lezen, geniet er van. Geweldig toch om binnen zo'n korte tijd in een geheel andere wereld te zijn. Dikke kus voor jullie viertjes van Opa -
08 Augustus 2017 - 11:01
Esther:
Hoi lieverds,
Heerlijk om jullie reis weer te mogen volgen.
Gewoon weer echt genieten en meebeleven.
Maak er een mooie tijd van en geniet!! Maar dat komt wel goed denk ik.
Groetjes van deze kant.
Dikke kus, Esther. -
08 Augustus 2017 - 11:13
Natalie:
Mooi! Klinkt indrukwekkend weer :-)
Geniet!!
-
08 Augustus 2017 - 12:13
Hennie:
Je brief gelezen bedankt en heel veel plezier in je verdere vakantie -
08 Augustus 2017 - 14:05
Ellie:
Hallo jullie vieren, ik kan mij mijn kleinzoon zijn opmerking goed begrijpen. Als de deuren open gaan, komt je de lucht echt tegemoet. Maar even zo snel hoort het erbij en ruik je het eigenlijk niet meer. Het is inderdaad een heel verhaal, maar nu alweer volop mee genieten van jullie reis. Hopelijk is het dag en nacht ritme weer snel opgepakt.
Geniet met volle teugen en wij doen dat met jullie mee, door de mooie verhalen die vast nog zullen volgen. Veel liefs oma en opa -
08 Augustus 2017 - 14:50
Anja:
Joh, niks 'veel te lange' ! Blijf maar lekker doorkomen met die reisverhalen, wij smullen er van :)
Wat fijn dat de reis zo voorspoedig is verlopen en de familiekamer toch nog goed kwam. We wensen jullie veel plezier en een geweldig verblijf daaro!
Veel liefs vanuit het kletsnatte kikkerlandje. Xxx Wijnand en Anja -
08 Augustus 2017 - 17:20
Natascha:
Zo, dat leest als een goede start van jullie reis. Ben benieuwd hoe de wolkenkrabber was, en dan met name het uitzicht. Lees het weer graag in het volgend verslag. Veel liefs van ons -
08 Augustus 2017 - 18:36
Kriss:
Wat een start jongens. Leuk om te lezen. Kijk uit naar de volgende verhalen....en foto's :-) Heul veul plezier!!! Kus uit een regenachtig Holland....helaas wel kouder dan de douche.... -
08 Augustus 2017 - 18:38
Gonda:
Nu dat was gewoon meebeleven met jullie reis. Een mooi uitzicht vanaf de wolkenkrabber en ik kijk uit naar jullie volgende verhaal. Geniet maar verder. -
08 Augustus 2017 - 19:37
Janny:
Niets te lang hoor.
Ik leef zo helemaal met jullie.
Love it! !
Veel plezier xxx -
09 Augustus 2017 - 10:50
Nynke :
Geniet ervan! Mooi om te lezen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
