Bangkok voorlaatste dag

Vandaag ons 1 na laatste dag in Bangkok. Morgenavond vertrekken we om 22 uur met de nachttrein naar Chiang Mai. We zijn er allemaal aan toe. Het is hier fantastisch en we zitten ook echt in een ritme met zijn vieren maar je merkt dat de drukte en hectiek zijn tol begint te eisen. Zijn allemaal moe! Tijd om naar (iets) rustigere oorden te verkassen. Vandaag hebben we weer een heerlijk dagje gehad. Zoals gezegd hebben we al een redelijk ritme te pakken. 'S morgens iets doen (dan is het nog relatief koel) daarna lunchen en relaxen op de kamer en de dag afsluiten bij het zwembad op het dak. Rond een uur of 19 dan avondeten waarna de kids rond 21 uur plat gaan. We hebben ze al aangewend om met het licht aan in de kamer te slapen omdat voor ons met de zaklamp lezen toch ook niet helemaal goed voelde. Vandaag bestond de ochtend activiteit uit het bezoeken van de golden mountain. Een heuvel van zo'n 300 meter hoog met daarop een gouden stupa. 300 meter omhoog is een heel eind met zo'n 30 graden kan ik zeggen! Gelukkig werd er bovenin cola verkocht want dat hadden onze bezwete lichamen wel nodig!
Maar het was het meer dan waard. Het uitzicht over Bangkok was te gek en ook de loop omhoog langs de heuvel was erg mooi. Met name onze dochter is helemaal weg van Buddha en dat kinderlijke enthousiasme werkt erg aanstekelijk. Het feit dat we zowel van als naar de mountain met de tuktuk gingen maakte de dag voor onze zoon meer dan geslaagd. Die vind het geweldig zoals die dingen door het verkeer scheuren.
Wat dat betreft is de ervaring nu heel anders dan met zijn 2en. Je staat stil bij andere dingen. Nina ziet overal op straat altaren voor zowel Buddha als hindoe goden en vind het geweldig dat daar eten en drinken bij staat. Want Buddha zal toch ook wel dorst hebben want het is zo warm. Door haar valt het mij nu ook op hoeveel van deze dingen er zijn, iets wat ik hiervoor (je zit toch in het toeristisch hart van Bangkok) nog nooit gezien had.
En Maikel vindt de straatartiesten die de meest prachtige tekeningen en schilderijen maken geweldig en blijft daar dan ook iedere keer bij hangen. Mooie hiervan is dat zo'n man eerst denkt potentiële kopers te hebben maar dat dit na een paar minuten omslaat omdat ze merken hoe mooi en interessant Maikel het vindt (en dat we toch nix kopen) en dat ze hem dan vol trots nog veel meer schilderijen laten zien zonder die intentie. Dat soort momenten zijn echt geweldig!
En nu gaan we morgen weer verder. De rest van het gezin slaapt al maar merk dat dit bij mij nog niet echt wil lukken. Klinkt misschien raar maar voor mijn gevoel begint het avontuur nu pas echt. Morgen gaan we voor het eerst naar een plaats waar we niets geregeld hebben. Moeten we voor het eerst een dag buiten doorbrengen zonder naar de veilige vertrouwdheid van de hotelkamer terug te kunnen (moeten om 12 uur uitchecken en de trein vertrekt pas om 22 uur). En hoewel ik er alle vertrouwen in heb is het toch ook wel spannend. Daarom heb ik dit nu ook geschreven in de hoop dat ik zo ook kan gaan slapen. Zal morgen proberen wat foto's online te zetten maar computers met sd kaartlezers heb ik nog niet gezien. Maar we hebben een hele dag om te zoeken :-)

Goed, dit is weer een heel verhaal geworden en ga ook eens proberen te slapen. Iedereen veel plezier met de troostfinale (ik lees morgen wel wie gewonnen heeft) en tot horens!

Oh, tot slot. Onze hotmail doet het hier niet. Omdat we in Thailand zijn vraagt hij om verificatie (handig). En aangezien dat verloopt via onze mobiel die we niet bij ons hebben (wederom handig!) is onze waarbenjij.nu onze enige vorm van communicatie! Mocht je dus iets willen laten horen, aub via deze site!

Welterusten en tot in Chiang Mai :-)