Cu chi tunnels
Door: Vincent
Blijf op de hoogte en volg Vincent
10 Augustus 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Dag 3
00:45 uur in de nacht. Jenny en Vincent zitten samen op de vloer van de badkamer naar Jenny's telefoon te kijken......... Waarom vraag je je af? Dat zal ik straks uitleggen, eerst even vertellen over onze ervaring in de cu chi tunnels. Moeten de verhalen toch een beetje spannend maken voor jullie :-)
Vanmorgen om 06:45 ging de wekker. Zoals jullie hierboven al hebben kunnen lezen waren we nog laat wakker dus met moeite opgestaan. Rond half 8 beneden aan het ontbijt begonnen en om 5 voor 8 werden we door een vriendelijke mevrouw opgehaald. Eerst nog langs een aantal andere hotels gelopen om daar nog meer mensen op te halen alvorens we in een bus gestouwd worden. Maikel en Nina waren vannacht ook wakker en omdat het een aardig eind rijden is vallen ze beiden al vrij snel op ons schoot in slaap. Helemaal goed want daardoor kunnen ze de dag beter aan. Na ruim een uur rijden stoppen we voor een "pauze". Lees, je wordt bij een shop afgezet in de hoop dat je daar veel te dure spullen koopt :-) Nu was dit wel een aardige shop omdat ze hier "schilderijen" van eierschalen maakten. Het maakproces kon je ook aanschouwen en onze knutselfreak van een dochter keek haar ogen uit.
Na een klein kwartiertje rijden we weer verder. Maikel is echt kapot en valt vrijwel direct weer in slaap, Nina zit naast mij heerlijk naar buiten te kijken en verbaasd zich iedere keer weer over de volgeladen brommers.
Rond half 11 komen we dan aan bij de cu chi tunnels. Dit zijn tunnels die ten tijde van de Vietnam oorlog gebruikt zijn door de Vietcong. De verhalen die je hierbij te horen krijgt zijn erg anti Amerikaans maar geven ook wel een goed beeld hoe er ten tijde van de oorlog geleefd werd. Over het terrein verspreid staan verschillende "bunkers" opgezet met ieder een eigen functie. Koken, hospitaal, wapenkamer etc. Nina vind het geweldig om hierin rond te kijken. Ook zijn er meerdere punten met vallen die de Vietcong gebruikten om de Amerikanen af te schrikken. Lees, op gruwelijke wijze aan hun einde te laten komen ;-) dit vond Maikel dan weer geweldig. Het hoogtepunt komt als we zelf een stukje echt door de tunnels mogen. Maikel vind dit echt te gek, Nina vind het te eng. Maikel gaat samen met Jen zo'n 120 meter ondergronds, ik houdt het met Nina op kijken in de tunnel bij het begin en eindpunt. Als je dan bedenkt dat er op het hoogtepunt van de oorlog zo'n 150 km aaneengesloten tunnels waren waar in totaal zo'n 40000 Vietcong leefden dan maakt dat diepe indruk. Zowel op ons als de kindjes.
Rond een uur of 1 rijden we dan terug richting Ho Chi Minh. De kids slapen nog even een half uurtje maar voelen zich wel duidelijk wat beter. Rond 3 uur komen we dan weer aan en gaan lunchen bij "ons" bakkertje. Was een gave ervaring!
Goed, dan nu terug naar vannacht :-) gisteravond rond een uur of 10 lag ons gezin in diepe slaap behalve ik. Bij het eten was ik doodop, toen ik in mijn bed stapte was ik klaarwakker en ging ik liggen piekeren. We hadden namelijk voordat we weg gingen bedacht dat we in het begin wat sneller wilden reizen en dan aan het eind wat rustiger aan. In theorie leuk maar merk aan onszelf en de kinderen dat de jet lag nog zwaar valt. Daar komt bij dat Ho Chi Minh altijd al een extreem drukke stad is geweest maar dat er in het backpackersgedeelte altijd nog wel een ontspannen sfeer heerste. Echter is dat in de afgelopen jaren ook flink veranderd. Ook het backpackersgedeelte is nu extreem druk en dat maakt het aanpassen aan het land voor ons en de kids niet eenvoudig. Met name Maikel valt de drukte zwaar.
Nu waren we oorspronkelijk van plan om morgen met de bus naar Can Tho in de mekong delta te gaan om daar de drijvende markten te bezoeken. Daar wilden we een dag of 3 blijven en dan weer door reizen. Nu is Can Tho ook een erg drukke stad en ook het reistempo blijft dan hoog. En dat voelde voor mij met hoe het hier tot nu toe ging niet goed.
Rond een uur of 12 werd Jen dan eindelijk wakker van mijn gewoel en gedraai :-) en kon ik haar mijn bedenkingen aangeven. Topper als mijn vrouw is pakte ze gelijk haar telefoon om samen een alternatief reisplan te bedenken. En dat is er nu gekomen. We hebben besloten de Mekong delta over te slaan en vliegen morgen direct van Ho Chi Minh naar Hoi An in het midden van het land. Hier hebben we dan een week lang een iets duurder hotel met zwembad. Een soort vakantie binnen onze vakantie zeg maar :-)
Nu is het leuke van Hoi An dat het een vrij klein plaatsje is en dat het historisch centrum volledig verkeersvrij is. En dat lijkt ons nu net wat we nodig hebben om echt goed van de jet lag af te komen. Vannacht hebben we dus samen de vliegtickets en hotel geboekt. Het is weer eens een ander moment van je reis omgooien :-)
Ook onze kinderen werden wakker en die hebben we dus gelijk deelgenoot gemaakt van de gewijzigde plannen. Vooral het feit dat we een zwembad bij het volgende hotel krijgen werd met blijdschap ontvangen!
En waarom we dan samen op de badkamervloer zaten, hoor ik jullie denken????
Dat is de enige plek waar we genoeg WiFi bereik hebben om iets te kunnen doen :-)
Nu gaan we zo de tassen pakken en dan vertrekken we morgen naar Hoi An! zin in!
Oh, en proberen zo nog wat foto's te plaatsen.
00:45 uur in de nacht. Jenny en Vincent zitten samen op de vloer van de badkamer naar Jenny's telefoon te kijken......... Waarom vraag je je af? Dat zal ik straks uitleggen, eerst even vertellen over onze ervaring in de cu chi tunnels. Moeten de verhalen toch een beetje spannend maken voor jullie :-)
Vanmorgen om 06:45 ging de wekker. Zoals jullie hierboven al hebben kunnen lezen waren we nog laat wakker dus met moeite opgestaan. Rond half 8 beneden aan het ontbijt begonnen en om 5 voor 8 werden we door een vriendelijke mevrouw opgehaald. Eerst nog langs een aantal andere hotels gelopen om daar nog meer mensen op te halen alvorens we in een bus gestouwd worden. Maikel en Nina waren vannacht ook wakker en omdat het een aardig eind rijden is vallen ze beiden al vrij snel op ons schoot in slaap. Helemaal goed want daardoor kunnen ze de dag beter aan. Na ruim een uur rijden stoppen we voor een "pauze". Lees, je wordt bij een shop afgezet in de hoop dat je daar veel te dure spullen koopt :-) Nu was dit wel een aardige shop omdat ze hier "schilderijen" van eierschalen maakten. Het maakproces kon je ook aanschouwen en onze knutselfreak van een dochter keek haar ogen uit.
Na een klein kwartiertje rijden we weer verder. Maikel is echt kapot en valt vrijwel direct weer in slaap, Nina zit naast mij heerlijk naar buiten te kijken en verbaasd zich iedere keer weer over de volgeladen brommers.
Rond half 11 komen we dan aan bij de cu chi tunnels. Dit zijn tunnels die ten tijde van de Vietnam oorlog gebruikt zijn door de Vietcong. De verhalen die je hierbij te horen krijgt zijn erg anti Amerikaans maar geven ook wel een goed beeld hoe er ten tijde van de oorlog geleefd werd. Over het terrein verspreid staan verschillende "bunkers" opgezet met ieder een eigen functie. Koken, hospitaal, wapenkamer etc. Nina vind het geweldig om hierin rond te kijken. Ook zijn er meerdere punten met vallen die de Vietcong gebruikten om de Amerikanen af te schrikken. Lees, op gruwelijke wijze aan hun einde te laten komen ;-) dit vond Maikel dan weer geweldig. Het hoogtepunt komt als we zelf een stukje echt door de tunnels mogen. Maikel vind dit echt te gek, Nina vind het te eng. Maikel gaat samen met Jen zo'n 120 meter ondergronds, ik houdt het met Nina op kijken in de tunnel bij het begin en eindpunt. Als je dan bedenkt dat er op het hoogtepunt van de oorlog zo'n 150 km aaneengesloten tunnels waren waar in totaal zo'n 40000 Vietcong leefden dan maakt dat diepe indruk. Zowel op ons als de kindjes.
Rond een uur of 1 rijden we dan terug richting Ho Chi Minh. De kids slapen nog even een half uurtje maar voelen zich wel duidelijk wat beter. Rond 3 uur komen we dan weer aan en gaan lunchen bij "ons" bakkertje. Was een gave ervaring!
Goed, dan nu terug naar vannacht :-) gisteravond rond een uur of 10 lag ons gezin in diepe slaap behalve ik. Bij het eten was ik doodop, toen ik in mijn bed stapte was ik klaarwakker en ging ik liggen piekeren. We hadden namelijk voordat we weg gingen bedacht dat we in het begin wat sneller wilden reizen en dan aan het eind wat rustiger aan. In theorie leuk maar merk aan onszelf en de kinderen dat de jet lag nog zwaar valt. Daar komt bij dat Ho Chi Minh altijd al een extreem drukke stad is geweest maar dat er in het backpackersgedeelte altijd nog wel een ontspannen sfeer heerste. Echter is dat in de afgelopen jaren ook flink veranderd. Ook het backpackersgedeelte is nu extreem druk en dat maakt het aanpassen aan het land voor ons en de kids niet eenvoudig. Met name Maikel valt de drukte zwaar.
Nu waren we oorspronkelijk van plan om morgen met de bus naar Can Tho in de mekong delta te gaan om daar de drijvende markten te bezoeken. Daar wilden we een dag of 3 blijven en dan weer door reizen. Nu is Can Tho ook een erg drukke stad en ook het reistempo blijft dan hoog. En dat voelde voor mij met hoe het hier tot nu toe ging niet goed.
Rond een uur of 12 werd Jen dan eindelijk wakker van mijn gewoel en gedraai :-) en kon ik haar mijn bedenkingen aangeven. Topper als mijn vrouw is pakte ze gelijk haar telefoon om samen een alternatief reisplan te bedenken. En dat is er nu gekomen. We hebben besloten de Mekong delta over te slaan en vliegen morgen direct van Ho Chi Minh naar Hoi An in het midden van het land. Hier hebben we dan een week lang een iets duurder hotel met zwembad. Een soort vakantie binnen onze vakantie zeg maar :-)
Nu is het leuke van Hoi An dat het een vrij klein plaatsje is en dat het historisch centrum volledig verkeersvrij is. En dat lijkt ons nu net wat we nodig hebben om echt goed van de jet lag af te komen. Vannacht hebben we dus samen de vliegtickets en hotel geboekt. Het is weer eens een ander moment van je reis omgooien :-)
Ook onze kinderen werden wakker en die hebben we dus gelijk deelgenoot gemaakt van de gewijzigde plannen. Vooral het feit dat we een zwembad bij het volgende hotel krijgen werd met blijdschap ontvangen!
En waarom we dan samen op de badkamervloer zaten, hoor ik jullie denken????
Dat is de enige plek waar we genoeg WiFi bereik hebben om iets te kunnen doen :-)
Nu gaan we zo de tassen pakken en dan vertrekken we morgen naar Hoi An! zin in!
Oh, en proberen zo nog wat foto's te plaatsen.
-
10 Augustus 2017 - 11:54
Janny:
Goed gedaan!
Jullie moeten ook kunnen genieten van jullie gave vakantie. Mooi om te lezen, lijkt mij ook erg indrukwekkend die tunnels
En ik had ook bij Maikel gebleven -
10 Augustus 2017 - 11:55
Hennie Out:
Goed gedaan even een beetle rust inbrengen genie hiervan veel plezier. -
10 Augustus 2017 - 12:48
Janneke:
Dat nog ik nog eens reizen op maat en pro actief schakelen!
Ben ook blij dat je vertelt waarom je in de badkamer zat.... Het heeeeeeele verhaal daar namelijk nieuwsgierig naar geweest!
Je schrijft zo leuk Vin! Misschien een boek over gezinsreizen schrijven en uitgeven hierna?? -
10 Augustus 2017 - 16:13
Gonda:
Goed dat jullie naar jullie gevoel luisteren en veel plezier bij het zwembad. -
10 Augustus 2017 - 18:29
Marika:
Goedzo, vakantie is ook relaxen! Zwemmen, spelen, boekje lezen... geniet ervan! -
10 Augustus 2017 - 18:45
Kriss:
Hoi An en hoi familie Wijnands :-)
Fijne tijd in An. Goed besluit! -
10 Augustus 2017 - 18:57
Anja:
Hahaha, ik hoop dat je wel een selfie hebt gemaakt van die badkamervloer-internetsessie?? Vinden wij natuurlijk eenstuk leuker dan straks die jaloersmakende reisbrochure-achtige foto's -
11 Augustus 2017 - 10:06
Ellie:
Hoi reizigers, dat is het heerlijke van zelfstandig reizen, alles is zo om te gooien. Ik moet hierdoor weer aan mijn reis met jou denken Vincent. Van Java naar Bali wat mij niet echt goed beviel, waarop jij zei nou dan gaan we toch terug. Kan dat dan was mijn reactie waarop jij zei natuurlijk kan dat. Geweldig, dus voor jullie lijkt mij dit voor nu de beste oplossing, na alle verhalen weer met veel plezier gelezen te hebben.
Van dat boek en schrijven van jou zeg ik al jaren, misschien toch eens echt over nadenken, zeker voor gezinnen die dit ook iets lijkt.
Wij waren gisteren bij oma en het bleek dat zij geen berichtje meer krijgt van jullie dat er een nieuw verhaal staat. Wel toen jullie nog thuis waren, kun je misschien eens kijken of haar email Adres er bij jullie nog instaat? Nou veel plezier en vooral genieten met elkaar. Dikke knuffel van ons. -
11 Augustus 2017 - 10:21
Oma Potters:
Hallo kinderen,
Wat goed van jullie om Ff rustig aan te doen.Maar wat lijkt me het een mooie reis zeg.Hoop dat het allemaal goed blijft gaan,en dit zullen jullie ,maar zeker de kinderen,nooit vergeten.
Fijne reisweken nog en zie om naar jullie volgende verslag,
Liefs oma.
-
11 Augustus 2017 - 16:08
Natalie:
Heerlijk gaan relaxen en bijkomen! Geniet ervan. -
12 Augustus 2017 - 19:45
Natascha:
Leuk om jullie belevenissen zo te volgen, voelt bijna alsof we erbij
zijn! Ook goed van jullie om je hart te volgen en te doen wat goed vorkt. De jetleg wegwerken en dan weer verder op reis, klinkt goed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
