Laatste dag Hoi An
Door: Vincent
Blijf op de hoogte en volg Vincent
17 Augustus 2017 | Vietnam, Hội An
Vandaag is ons laatste dagje in Hoi An! Na een week ontspanning zijn we allemaal klaar om verder te gaan. De kids hoefden vandaag zelfs niet eens zo nodig het zwembad in! Hopelijk houden ze dat de komende tijd nog even vol, hotels met zwembad zijn namelijk dun gezaaid in (het noorden van) Vietnam :-)
Morgen worden we om 11 uur opgepikt met een taxi bij het hotel en rijden dan in een klein uurtje naar Da Nang. Daarvandaan hebben we dan de trein naar Hue. Een treinreis van een kleine 3 uur over, naar verluid, het mooiste stukje Vietnam. Ik ben echt zo benieuwd, ook omdat wij in al onze reizen Hue altijd overgeslagen hebben. Geen idee waarom want als je over het stadje leest dan wordt je daar toch best wel warm van. Het centrum bestaat namelijk uit een grote citadel met uitzicht over de rivier en verspreid over de stad zijn meerdere Buddhistische tempels. Zin in!
Maar vandaag hebben we dus ons laatste dagje in Hoi An en dat hebben we goed besteed. Maar eerst wil ik jullie nog even meenemen naar gisteren en onze tocht naar My Son. 1 voorval wil ik jullie (en ook onszelf in onze herinnering later) niet onthouden. Toen we namelijk op de bus stapten om naar de boot vervoerd te worden zaten in de bus alle gordijntjes dicht. Maikel ging bij het raam zitten en deed het gordijntje open. Op dat moment werden we door een enorm luid gezoem opgeschrikt en kwam er een soort van wesp, maar dan ter grote van mijn duim, achter het gordijn vandaan. Uiteraard onze kids, en een hoop medepassagiers (waaronder wijzelf stiekum ook wel een beetje) flink in de paniek stand. Onze gids kwam snel aan en drukte het gevaarte in een hoek van het raam met het gordijn dood. Tenminste zo leek het...... Toen de bus eenmaal aan het rijden was en iedereen net weer zat kwam het gevaarte opeens weer langs vliegen. Een hoop gegil en gekrijs en onze dochter zette het op een brullen. De gids sloeg uiteindelijk met zijn pet het gevaarte tegen de grond waar hij 'm vermorzelde. Vervolgens ging hij lachend bij iedereen langs om het te laten zien. Zelfs dood bezorgde dat ding me nog de rillingen :-)
Mooiste van alles was nog de reactie van Nina toen de gids dat beest eenmaal naar buiten had gegooid. "Waarom heeft hij 'm nu doodgemaakt? Hij had 'm toch ook kunnen vangen met een bekertje ofzo en dan vrij kunnen laten?" Yeah right!!!!! Zat jij net niet zo te gillen? :-)
Dan vandaag ons laatste dagje hier. Gisteren vertelde de eigenaar van ons hotel ons over een pottenbakkersdorpje hier in de buurt en dat dat erg leuk is voor kinderen. Dus vanmorgen op tijd de wekker gezet, snel ontbeten, twee fietsen van het hotel geleend, de kids achterop gezet en op weg gegaan. Nu zijn de Vietnamezen over het algemeen niet zo groot dus het formaat fiets is zeg maar een grote kinderfiets. Maikel zou er nog op hebben gekund als wij dat goed hadden gevonden.... Met dat verkeer hier, doe maar niet.....dus wij met 2 kids achterop met 34 graden (10 uur 's morgens) en in de volle zon naar dat pottenbakkersdorpje gefietst. En dat ging eigenlijk heel goed. Als je gewoon rustig fietst houdt het overige verkeer aardig rekening met je en omdat we de route van te voren hadden bekeken op Google maps hadden we ook daar geen zorgen over. Binnen 20 minuten fietsen bereikten we het dorpje. Daar de fiets in een bewaakte stalling geparkeerd, dat gaat hier net als bij een garderobe. Je krijgt een nummertje en dit wordt met krijt ook op je zadel gezet. Prima systeem!
Vervolgens met de kids het dorpje in gelopen. Dit dorpje is natuurlijk een toeristische trekpleister geworden maar je komt hier wel echt bij de mensen thuis en ziet dus ook goed hoe ze wonen. Toen wij het dorpje binnen kwamen lopen was er toevallig net een trouwerij aan de gang en ons verblijf is dan ook grotendeels opgeluisterd door keiharde karaoke muziek. En voor wie nu denkt, karaoke??? Dat is echt het nummer 1 uitgaan en tijdverdrijf in Vietnam en past dus prima op een bruiloft.
Toen we verder het dorpje in liepen werden we al snel uitgenodigd om bij iemand thuis binnen te komen en daar mochten de kinderen zelf proberen op een draaischijf een pot te maken. Geweldig natuurlijk en ze hadden de grootste lol. Daarna dronken we daar nog een colaatje en kwam het gesprek op hoe de mensen daar leven. De huisjes waren namelijk heel klein, veelal open aan de zijkanten en ook de dakbedekking bestaat vaak uit een allegaartje van golfplaten en andere zooi die het enigszins waterdicht maakt. Het huis waar wij zaten was nog 1 van de betere maar ook hier liepen kippen en hanen en ook honden vrij rond. 1 kip had net kuikentjes en dat vonden de kids uiteraard heel interessant. Wat onze kinderen dan opvalt is hoe weinig de mensen hier eigenlijk hebben. Hoe klein ze wonen, hoe slecht de huizen vaak zijn en ook dat er soms hele mooie huizen en bouwvallen vlak naast elkaar staan. Ook zien ze mensen gewoon op de grond liggen in plaats van in een bed en gisteren hadden we een oud vrouwtje wat geld gegeven omdat die erg moeilijk ter been was. Dat deden de locals trouwens ook. Op de vraag van Maikel waarom ze dat deden antwoorden wij dat dat vrouwtje waarschijnlijk niet meer voor zichzelf kon zorgen (lees geld verdienen) en dat ze zo toch nog aan eten kon komen. "Maar hebben ze dan niet een tehuis waar ze naar toe kan ofzo?" Tja, dat kennen ze hier niet vriend. Dit soort dingen wisten en kenden wij natuurlijk van onze eigen reizen ook al wel maar door de verwondering van de kids valt het nog veel meer op. Hoe groot de tegenstellingen in dit land (maar eigenlijk in heel Azië) zijn.
Goed, ik ben weer volledig van mijn verhaal afgedwaald, sorry! :-)
Bij het dorpje was ook een terra cotta museum en daar wilde onze dochter dolgraag naar binnen. En wij zijn blij dat ze dat wilde, het was namelijk erg leuk! In dit museum waren allerlei kunstwerken van klei gemaakt. We begonnen in een galerij met allerlei "oude" gevonden kunst maar het hoogtepunten kwam toch wel in de tuin. Hier hadden ze namelijk in klei in miniatuur een heel aantal beroemde gebouwen nagebootst. Van het opera house in Sydney naar de Tai Mahal in India. Van Angkor Wat naar de verboden stad in Beijing. En alles met een verbluffend detail! Echt geweldig om te zien. Na dit museum de fiets terug gepakt en van een heerlijke lunch in "ons" restaurantje genoten. Ik zeg "ons" omdat we er ondertussen 3x geweest zijn en het eten er echt errug lekker is! Na de lunch nog even wat gezwommen en rustig aan gedaan op de kamer. We gaan zo maar eens richting het avondeten en dan straks de tassen pakken. Dan gaan we weer door, YES!!!!!!
We melden ons bij leven en WiFi weer vanuit Hue! :-)
-
17 Augustus 2017 - 18:47
Cees:
Een mooie en goede reis en behouden vaart (zoals oude opa Wijnands altijd zei!) -
17 Augustus 2017 - 21:39
Gonda:
Wat blijft dat genieten zo met jullie samen. Je kan wel een reisboeken maken zoVincent. Veel verder reisplezier en ik hoop later weer verder te lezen van jullie belevenissen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley