Ba Be wauw, wauw, wauw!!!!!!!

Ba Be national park
WAUW, WAUW, WAUW, WAUW, WAUW!!!!!!!!!!!!!!
Wat is dit ontzettend gaaf. Ik schrijf dit stuk aan het einde van onze 2de dag in Ba Be.
Gisterochtend werden we om kwart voor 7 wakker. Snel de laatste spullen in de tassen gestopt en aan het ontbijt gegaan. Om 8.05 stond toen een minibus voor de deur. Onze gids komt naar binnen rennen (het hoost namelijk) en snel laden we alle spullen in de bus. De komende dagen zullen we doorbrengen met onze privé chauffeur en gids. Maikel installeert zich snel achter in de bus. Harry Potter is namelijk erg spannend. Gedurende de 5 uur durende autoreis horen we die niet meer :-)
Nina komt voorin naast het raam naast mij zitten en Jen en de gids installeren zich op de middelste banken. Onze gids stelt zich voor, Chen, en maakt een praatje over van alles en nog wat. Hij vertelt ons wat we allemaal gaan doen de komende dagen en lijkt ons een aardige man. We praten over van alles en nog wat en hij vertelt veel over Vietnam. We vinden het lang niet allemaal interessant maar de trots voor hun land spat er altijd wel vanaf bij de Vietnamezen en dat maakt dat je toch probeert te blijven luisteren. Na ongeveer 2 uur rijden volgt onze eerste stop. Een museum waarin de verschillende stammen die Vietnam rijk is door poppen worden uitgebeeld. Aan het begin van het museum begint Chen een heel verhaal en onze kids zijn al na een minuut of 2 zich stierlijk aan het vervelen. Het wordt ons al snel duidelijk dat Chen ons graag een rondleiding door het hele museum wil geven en wij maken hem al even snel duidelijk dat wij dat met de kids nu juist niet willen. Hij vind dit gelukkig geen probleem en zo kunnen we ruim 3 kwartier heerlijk op onszelf door het museum dwalen. Heerlijk zo'n persoonlijke trip waarin je zelf aan kan geven wat je wilt!
Het museum is verrassend leuk en geeft echt een goede inkijk in hoe veel stammen vandaag de dag in Vietnam nog steeds leven. Doordat dit met poppen op ware grote wordt uitgebeeld in verschillende zalen, ondersteund met foto's vinden ook de kids het erg leuk. Aan het eind lopen we door een riviertje terug naar onze bus. Het is namelijk al de hele ochtend continu aan het regenen en het voorplein van het museum is een waterbaan geworden.
Snel stappen we weer in de bus en gaan nu echt op weg richting Ba Be. Rond half 1 stoppen we dan bij een truckersrestaurant voor de lunch. Hier krijgen we echt echt Vietnamees voedsel voorgeschoteld zoals de mensen het hier dagelijks eten en dat is toch wel even wat anders dan in de restaurants. De smaken zijn nog steeds goed maar het ziet er allemaal wel een stuk minder appetijtelijk uit, iets wat met name onze dochter lastig vind. Maar, het moet gezegd worden, ze eet misschien niet zoveel, ze proeft wel alles. Alleen vind ze, zeker bij deze lunch, gewoon een hoop niet lekker.

Na de lunch rijden we door richting Ba Be en dat is goed te merken. De omgeving wordt steeds heuvelachtiger en steeds groener. Nina slaapt nog even in de bus met haar muziekspeler op en Maikel leest stug door. Onze gids is ook een beetje door de gespreksonderwerpen heen en dat geeft ons de mogelijkheid om gewoon heerlijk naar buiten te kijken en te genieten van de geweldige omgeving. Na een kleine 2 uur komen we aan bij Ba Be en dan merk je echt goed waar het park begonnen is. Zodra je namelijk door de poort heen bent rijd je gelijk een groene jungle binnen. Geweldig!
Al vrij snel nemen we een afslag naar een halfverharde weg die stevig op en neer gaat. De vele regen van de afgelopen weken heeft gaten in de weg geslagen en dus is dit al een avontuurlijk onderdeel van onze trip hiernaartoe. De kids vinden het een beetje eng maar ook wel erg gaaf. Uiteindelijk stopt de bus en krijgen we te horen dat we het laatste stuk naar onze homestay met de boot gaan doen. Normaal gebeurd dat niet maar de weg is overstroomd. He, wat vervelend nou :-)
We varen zo'n tien minuten met de boot en dat geeft ons een voorproefje van al het moois wat ons te wachten staat. Ba Be betekend letterlijk 3 meren en dat is dus ook waar het park uit bestaat. 3 grote meren met daartussen met jungle begroeide bergen en kleine waterwegen waar de lokale bevolking echt nog leeft als 100 jaar geleden. In veel dorpjes is zelfs geen elektriciteit!

Het regent nog steeds onophoudelijk en daarom besluiten we vanmiddag gewoon bij de homestay te blijven. Is echt een idyllisch huis op palen recht aan de rivier. De uitzichten zijn geweldig, zelfs met de regen. Ze hebben een relax ruimte met lekkere banken met een 180 graden uitzicht over de rivier met begroeide bergkammen rondom. Doordat het zo regent hangen de wolken ook erg laag. Dit geeft samen met de begroeide bergen echt een waanzinnig uitzicht recht uit een tijdschrift. Zoals Maikel het omschrijft, het lijkt een beetje op het eiland uit Jurassic Park 2. En daar heeft hij gelijk in. We maken dan ook veel foto's en zelfs Jen is niet (heel) chagrijnig van de regen :-)
Na een heerlijk avondeten en een verplichte vodka met de eigenaar vallen we allemaal moe en voldaan onze bedjes in. Morgen een lange volle dag.

Vandaag staan we om 7 uur op en zitten we om half 8 aan het ontbijt. Helaas allemaal brood met ei en dat mag ik nu net niet. Iets anders hebben ze niet maar in de koffie gaat sweetend milk. Laat dat nu ook prima op een broodje smaken :-)
Rond half 9 vertrekken we dan. Omdat wij hadden aangegeven dat we ook graag een lokale school wilden bezoeken, en het vandaag vrijdag is, vroeg onze gids of we dat vandaag eerst wilden doen omdat het anders niet meer zou kunnen? JA!!!!!
Jen gaat met de eigenaar van de homestay op de brommer naar een supermarkt (note van Jenny: tankstation met een opslag van spullen waar je schriften, pennen snoep en wc papier kunt kopen :-))om pennen en schriften te kopen en ik vaar met de kindjes vast naar de school. De school ligt op een helling midden in de jungle en vanaf het schoolplein kijk je direct uit over het meer. Met een steile trap komen we vanaf het water aan bij het schoolgebouw, iets wat hier voor veel kinderen heel normaal is. Ik kan me slechtere locaties voor een school bedenken!
Op deze school zitten de groepen 1, 2 en 3, wat inhoudt kinderen van 6 en 7, 8 en 9 en 10 jaar oud. Als we bij de school aankomen is Jen er nog niet en kijken we eerst stiekum door een deur bij groep 2. Uiteraard merken de kinderen ons direct op en dus komt er van leren niet veel meer terecht. We worden naar binnen gevraagd en zien dat de kindjes met rekenles bezig zijn. Cm en dm en hoe de vertaling daartussen werkt. Maikel vind het geweldig en ik moet foto's maken van alle schriften zodat hij dat op school kan laten zien. De leerkracht heeft door dat Maikel weet hoe de sommen moeten en stuurt prompt een paar kinderen bij hem langs om hun antwoorden te laten controleren. Hij vind het geweldig en de kinderen in de klas ook. Terwijl we er zijn valt de stroom uit en op dat moment valt ook Maikel het schoolbord op. "He, ze hebben hier een echt bord met krijtjes en geen digibord!" :-)
Als Jen dan arriveert met de schriften ontdooit ook Nina, die vond het toch allemaal wat gek om zomaar bij een klas binnen te kijken. De klas wordt voor het schoolbord neergezet en na wat foto's met ons en de kids mogen Maikel en Nina de pennen en schriften uitdelen. Maikel doet de pennen en Nina de schriften. Er zijn 2 soorten schriften, met bijen en lieveheersbeestjes, en Nina zorgt er voor dat alle meisjes een schrift met lieveheersbeestjes krijgen, want die zijn toch het leukst voor meisjes!
De kinderen in de klas zijn echt oprecht blij en dat is toch wel heel bijzonder om te zien. Onze kids krijgen ook volop aandacht en wanen zich een beetje filmsterren.
We bezoeken ook beide andere groepen nog en hier herhaalt zich hetzelfde tafereel. Al met al zijn we zo een uur op deze school en krijgen we echt een inkijk in hoe dat hier werkt. 1 ding is in ieder geval wel gelijk, zodra de pauze begint is het een herrie van jewelste :-)
Na een uurtje vertrekken we dan met een hoop gezwaai en high fives. Een hele bijzondere ervaring.
We stappen weer in de boot en gaan nu een heel stuk varen richting een grot. Omdat het nog steeds regent zijn de uitzichten niet zo ver als normaal en vinden we het zowaar zelfs wat fris (het is slechts 28 graden :-)). Het is echter nog steeds adembenemend mooi, met de laaghangende wolken heeft het iets mystieks. Langs de oevers van het meer zien we zo af en toe een hutje met waterbuffels, varkentjes, geiten en kippen. Vissers staan op een platboot en vrouwen bewerken rijstvelden. Wauw, wat is het hier waanzinnig mooi! Halverwege de trip richting de grot moet onze zoon plassen. We geven dit aan bij de gids en er wordt gewoon heel simpel bij 1 van de hutjes aangelegd. Hier lopen we door de stromende regen naar toe en moeten dan even wachten. Uiteraard mogen we er naar de wc maar deze moet wel even eerst schoongemaakt worden voor ons. Moet je je in Nederland voorstellen dat er een wildvreemde bij je op de stoep staat die vraagt of hij gebruik mag maken van je toilet? Hier is dat echt geen probleem! Wederom geweldig!
Na ook deze, weer mooie, ervaring varen we verder richting de grot en begint het langzaam ook droog te worden. De grot waar we naar toe gaan is doorvaarbaar, zo'n 300 meter lang en 30 meter hoog en huist honderden vleermuizen. We meren aan bij het begin van de grot en mogen via een pad de grot gaan verkennen. Onze dochter vind het echter doodeng en wil niet. Ik besluit met haar in het begin te blijven terwijl Maikel met Jen en de gids wel de grot in gaat. Ik geniet met Nina in het begin van de grot ook al van de geweldige uitzichten en samen bekijken we de geweldige stalagmieten en stalagtieten. Ook zien we een heel aantal vleermuizen vliegen en hoor je ook duidelijk het gekrijs. Na een minuut of 5 is Nina ook gewend en besluit dat ze toch verder de grot in wil. En zo verkennen we uiteindelijk toch met zijn allen dit geweldige stukje natuurschoon. Maikel vind het geweldig en verklaard dat hij dit het gaafste vind wat we deze vakantie gedaan hebben. Hij waant zich in de grot een soort ontdekkingsreiziger :-)
Nadat we hier ruim een half uur rond gelopen hebben stappen we weer op de boot om richting de lunch te gaan. Het is ondertussen droog en de zon doet echt zijn best waardoor het gelijk een paar graden warmer aanvoelt.
Voor de lunch meren we aan bij een klein "restaurantje" midden in de natuur. Hier hebben ze geen stroom maar koken nog echt boven een houtvuur. Als ze toch stroom nodig hebben, hebben ze wel een generator staan. Jen maakt foto's van de keuken en we krijgen 1 van de lekkerste maaltijden tot nu toe voorgeschoteld. Springrolls, vers gevangen vis uit de rivier waar we over heen gevaren zijn, extreem sappige stukken varkensfilet, geroerbakte groenten en zelfs frietjes! Je vraagt je af hoe ze het met zo'n keuken voor elkaar krijgen :-)
Na deze heerlijke lunch staat ons een volgend avontuur te wachten. Vlakbij het restaurant is namelijk een waterval die we gaan bezoeken. De weg hier naar toe loopt door de jungle en om bij de waterval te komen moeten we langs een stijl pad naar beneden. Dit pad op zichzelf zou al een uitdaging zijn maar halverwege wordt het echt spannend! Door de vele regen is namelijk een groot deel van het pad zelf een waterval geworden. En geloof mij, het was echt snelstromend water!
Onze gids doet zijn schoenen uit en probeert eerst of het pad op die manier begaanbaar is. Dat lukt en hij gebaart ons ook te komen. Jen ziet het niet zo zitten maar ik wil graag de waterval zien en de kids ook. Dus hup, de schoenen uit en op blote voeten van rots naar rots door het snelstromende water. Uitermate spannend, vooral omdat het pad nog steeds stijl naar beneden gaat. Al glibberend en glijend dalen we langzaam of ons ondertussen vasthoudend aan takken en boomwortels. Als dit geen avontuur is! De kids vinden het erg spannend maar ook erg gaaf. Na een meter of 100 laten we de waterstroom achter ons en wordt het voor onze westerse voetjes toch wel wat pijnlijk om op de veelal puntige rotsen te lopen. Onze gids besluit terug te lopen om onze schoenen te halen en wij wachten midden in de jungle op blote voeten :-)
Als we onze schoenen weer hebben is het nog een minuut of 5 lopen naar de voet van de waterval. Als we daar aankomen blijkt het de tocht meer dan waard. Met overdonderd geweld stort zich een muur van water tussen allerlei rotsen door naar beneden. Aan de overzijde van het water zien we een rotswand met grotten en gek genoeg bananenbomen. Onze gids verteld ons dat er in de grotten apen leven die van de bananen leven. We genieten van de waterval en maken wederom veel foto's. De kindjes zijn met name van het geluid diep onder de indruk.
En dan moeten we nog terug! Hetzelfde pad weer omhoog alleen besluiten we deze keer ook bij het water de schoenen aan te houden. Ook dit is weer een spannende tocht maar omhoog is toch makkelijker dan naar beneden. Met een klein half uurtje komen we uiterst voldaan en bezweet weer aan bij het restaurantje. We besluiten nog wat cola te kopen en stappen dan weer op de boot voor het laatste onderdeel van de trip. Zwemmen!!!!
We varen nog ongeveer een half uurtje en stoppen dan op het midden van 1 de meren. Hier gaat de motor uit en, voor de kids, de zwemvesten aan. Tja, beleid he?
We mogen van de boot springen en ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit in zo'n mooie omgeving gezwommen heb. De kindjes vinden het geweldig maar toch ook wel eng. Er zullen toch geen haaien en krokodillen zitten? We koelen heerlijk af en maken wederom vele foto's. Na een kwartiertje mogen ook bij de kids de zwemvesten af en dan kunnen ook zij echt vrij zwemmen. Zelfs midden op het meer is er toch nog wat stroming dus moeten we nog best ons best doen om bij de boot te blijven.
Na zo'n 3 kwartier gezwommen te hebben vinden we het wel genoeg. De kids uiteraard nog niet maar wij zien aan hun hoofdjes van wel. Het is een lange dag geweest! Rond 5 uur komen we weer aan bij onze homestay en eindigen we onze dag zoals we 'm begonnen zijn, lopend door een hoosbui :-)
Even lekker douchen met zijn allen en dan gaat Maikel even lekker een spelletje op de PlayStation vita spelen en Nina Netflix kijken. Toch fijn, WiFi :-)
Wij raken in de relaxruimte aan de praat met een Engelse vrouw. Die is hier samen met haar neef en zijn net begonnen aan hun eerste week van een reis van 6 maanden. We wisselen ervaringen uit (lees, zij horen ons uit over wat ze allemaal zouden moeten gaan zien) en als ze horen dat wij samen voor de kids ook gereisd hebben is de klik er helemaal. We kletsen zo heerlijk 2 uur en dan is het tijd voor het avondmaal. Dit is wederom heerlijk en hierna leggen we de kindjes vrij snel in bed. Die zijn gesloopt!
Beneden raken we dan weer aan de praat en het blijkt dat Maria en Ben hier met openbaar vervoer naar toe zijn gekomen en morgen ook weer met openbaar vervoer terug naar Hanoi willen gaan. Daarvoor zouden ze hier om 6 uur 's morgens moeten vertrekken en alles bij elkaar zo'n 8 uur moeten reizen, overstappen niet meegerekend. Waarop Jen en ik zonder overleggen vrijwel tegelijk zeiden "dan rijden jullie toch met ons mee?" Heerlijk als we zo op 1 lijn zitten :-)
We hebben een bus voor 11 personen waar we met zijn 6en inzitten dus past makkelijk. Even afgestemd met onze gids en die gaf aan dat als wij het goed vinden hij er geen problemen mee heeft. En zo reizen we morgen dus met 2 personen extra! Zij helemaal blij en wij ook. Toch weer een beetje ons oude reisgevoel :-)
Morgen zullen we hier dan rond kwart voor 9 vertrekken. Gaan nog bij een minority village langs en nog een andere mooie grot voordat we weer terug naar Hanoi rijden. Onze gids gaf aan dat we alle tijd hebben morgen dus helemaal goed. Voor de Engelsen betekend het dat ze er ongeveer net zo lang over doen als met het public transport maar nu onderweg nog wat leuke dingen kunnen doen. Zin in!
Goed, ik ben ondertussen al bijna 2 uur aan het tikken, ga dit maar eens op internet kwakken. Ondertussen 22 uur, tijd voor een slaapje :-)